تایمر تلویزیون خانه را درست قبل از راهی شدن، برای نیمه‌شب تنظیم کنید تا وقتی نیستید همسایه‌ها هر نیمه‌شب با صدای آن از خواب بپرند(بالاخره همسایه‌ها عاصی می‌شوند و به خانواده‌تان در طول مسافرت زنگ می‌زنند)

شب پیش از سفر، راننده را تا صبح به روش‌های گوناگون بیدار نگه دارید مثلا با او دعوا کنید، بحثی مهم را پیش بکشید تا درباره‌اش ساعت‌ها با هم حرف بزنید ،

اگر با اتوبوس سفر می‌کنید نصیحت کردن و بخصوص تنبیه بچه‌ها را به ظهر که مسافران مشغول چرت زدن هستند، موکول کنید.

دائما شاگرد راننده را صدا بزنید و از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را از او طلب کنید. اگر در اتوبوس فیلمی پخش می‌شود بلندبلند درباره‌اش نظر بدهید، پایان فیلم را زودتر برای بقیه تعریف کنید یا شاگرد راننده را مجبور کنید فیلم را عوض کند.

در اتوبوس یا هواپیما آنقدر صندلی تان را عقب ببرید که پشت سری‌ها احساس زیرآوار مانده‌ها را تجربه کنند.

اگر با قطار سفر می‌کنید بیشتر وقت‌تان را در راهرو بگذرانید تا رفت و آمد را مختل کنید. وقت برگشتن هم، در همه کوپه‌ها را به اشتباه باز کنید .

نیمه‌شب ترمز دستی قطار را بکشید تا به فرزندتان نشان دهید ترمز دستی به چه کار می‌آید و چه طور عمل می‌کند.

وقتی از خانه به قصد سفر راه افتادید، بعد از حدود یک ساعت به یاد بیاورید چمدانی مهم را جا گذاشته‌اید و لازم است برگردید .

پشت سر راننده دست بزنید، بلند بلند آواز بخوانید و از دیگران بخواهید همراهی‌تان کنند.

اگر راننده شریک زندگی‌تان است به او بگویید «چرا وقتی صحبت می‌کنم به من نگاه نمی‌کنی؟! تو همیشه نسبت به من بی‌توجه بوده‌ای…» این‌طوری او مجبور می‌شود برای اثبات علاقه‌اش، به جای جاده، شما را تماشا کند و صددرصد تصادف می‌کنید .

همیشه نفوس بد بزنید، مثلا وقت راه افتادن بگویید «من می‌دانم تصادف می‌کنیم» یا «یه حسی بهم می‌گه سفرمون خراب می‌شه» یا «فکر کنم این آخرین سفرمونه» و… پس از آن، هر وقت اتفاق ناخوشایندی می‌افتد عالمانه سرتکان بدهید که «مننننننن می‌دوووووونستم.»

در طول راه زباله‌ها را یا کف خودرو بریزید یا از پنجره‌های باز به بیرون پرتاب کنید .

در جاده برای هیجان بیشتر با خودروهای دیگر کورس بگذارید و تا آنجا که می‌توانید بوق بزنید.

اگر با اتوبوس سفر می‌کنید صبر کنید تا راننده در مکانی برای غذا توقف کند. در این شرایط ناگهان ناپدید شوید و مسافران را تا ساعت‌ها داخل اتوبوس منتظر خودتان نگه دارید .

دیگران را مجبور کنید همراه شما در رستوران‌های بین راهی غذا بخورند تا همه با هم مسموم شوید و بیشتر فرصت مسافرت را در دستشویی و بیمارستان بگذرانید.

اگر گروهی سفر می‌کنید بچه‌های کوچک فامیل را بترسانید. مجبورشان کنید بی‌سر وصدا و دست به سینه، گوشه‌ای بنشینند. اگر از شما سوالی کردند نشنیده بگیرید و خلاصه به آنها بفهمانید که دوست‌شان ندارید. اگر گروهی سفر نمی‌کنید بچه‌های خانواده‌های دیگر را تنبیه کنید. به آنها بگویید در اطراف شما بازی نکنند. هر خرابکاری را گردن آنها بیندازید

عکس‌ها را خراب کنید.در عکس انداختن همیشه پاها را به سرها ترجیح بدهید.

در تقسیم مسوولیت‌ها ثابت کنید عرضه هیچ‌کاری را ندارید تا کسی جرات نکند وظیفه‌ای را به شما بسپرد. با این روش هم کاملا بیکار می‌شوید و هم بار مسوولیت‌های دیگران را سنگین‌تر می‌کنید.

جوراب‌هایتان را نشویید و مسواک زدن را ترک کنید. در بیانی کلی‌تر می‌شود گفت رعایت بهداشت در سفر هیچ ضرورتی ندارد و هر چه کثیف‌تر باشید، بهتر و بیشتر می‌توانید مسافرت را به‌کام بقیه زهر کنید .

سفر بهترین فرصت برای انتقامجویی است. در مدت مسافرت، همه دلخوری‌های گذشته با همسفران را در ذهنتان مرور کنید و بعد خرده حساب‌ها را تصفیه کنید؛

از دیگران طلبکار باشید. همیشه تصور کنید آنها به شما قرضی نپرداخته دارند. با این شیوه همیشه خشمگین و ناراضی به نظر می‌رسید و اجازه نمی‌دهید دیگران از اوقاتشان لذت ببرند.

گاهی هم تعارفات برای سرگرم کردن شما هستند مثلا به زور تعارف، دیگران را به برنامه‌ای که نمی‌خواهند در آن شرکت کنند ببرید یا توی بشقاب شان غذا بریزید یا آنقدر جلوی هر دری برای این که اول چه کسی رد شود، تعارف کنید که هربار همسفرها دری را می‌بینند وحشت‌زده شوند !